Uzun zamandır yazmak istediğim, ama buna rağmen çekindiğim bir konudur:
Şiir. Şiir yazmak değil; çünkü şiir söz dinlemez, yazayım deyip yazılmadığı gibi, yazmak istemeseniz de kapılarını kendi açar, yolunu kendi bulur ve bir kaynaktan sızan küçük bir akarsu gibi yeryüzüne çıkar...
Şiir konusunda bir analiz yapmak haddime düşmez.
Ahkam kesmek, benim işim değildir. Çünkü şair ruhu zaten dalgalı bir denizdir. Bunu en iyi bilenlerler de şairleri tanıyanlar ve bizatihi şairlerin kendileridir.
Yazmak isteme sebebim, bu makalenin öyle bilimsel bir makale olmayacağı. Altının bir kaynakça ile doldurulmayacağı. İster tembelliğime verin, ister cahilliğime; ben, şairi ve şiiri ruhumun algısı ile analiz etmeye çalışacağım hepsi o kadar.
Bu yazı dizisinin bir giriş, gelişme ve sonuç bölümü olmayacağı gibi; bu, planlı bir yazı dizisi de olmayacak...
Hatta şair dostlardan yorumlarıyla katkılarını beklediğimi belirtmek de isterim.
Şimdilik ikinci yazıya kadar kalın sağlıcakla...
Erkan BAL
not: belki de bu yazı hep yarım kalacak...
